آرام سازی کافی و مناسب جزء مشخصه های کیفیت مراقبت است. به دلیل آرام سازی ناکافی پیامدهای منفی زیادی از قبیل افزایش میزان مرگ و میر به وجود می آید.علیرغم این مطلب که اضطراب و بی قراری در بیماران بد حال جزء علایم معمول بیماران بستری در ICU است که توسط پرستاران این بخش باید مورد توجه قرار گیرد ، اما دیده می شود که توصیه های مراقبت مبتنی بر شواهد در اقدامات بالینی به طور معمول کاربرد ندارد. در این مقاله مروری به توصیه های مراقبت مبتنی بر شواهد ی که در زمینه آرام سازی بیماران بد حال بستری در ICUمی پردازیم..
روش کار: جستجوی اطلاعات از طریق پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی و در محدوده سالهای 2009- 1999، در مورد موضوعهای مورد نظر40 مقاله دریافت و بررسی شد. از بین مقالات تعداد5 مروری و تعداد 35 کارآزمایی بالینی بود.
یافته ها: یافته های مقالات مبتنی بر شواهد دسته بندی شده و در چند مرحله ارایه می گردد. در ابتدا اهمیت درک و استفاده از یک ابزار بررسی آرام سازی را محور اساسی اعمال تدابیر آرام سازی معرفی نموده اند. در مرحله بعد با توجه به بررسی انجام شده و نیازها و ویژیگی های بیمار انتخاب داروی سداتیو حایز اهمیت است.در مرحله سوم به دو روش تجویز رایج تجویز دارو های سداتیو یعنی انفوزیون مراوم و بدون پروتکل سداتیو ها و پروتکل پرستاری تجویز سداتیو ها می پردازد و معایب و مضرات هرکدام را بر می شمارد. در مرحله چهارم به موضوع قطع سداتیو ها در طول روز و تاثیر ان بر مدت استفاده از تهویه مکانیکی و بستری در ICU میپردازیم.
بحث و نتیجه گیری: تدابیر آرام سازی بیماران به کاربرد بالینی دانش موجود و در عین حال به ارزیابی مدام استراتژیهای نوینی که در زمینه بررسی و تامین سداتیو ها در ICU نیاز دارد. با توجه به استفاده گسترده از آرام سازی در بیماران بدحال، کارآزمایی های بالینی بیشتری برای مشخص کردن تاثیرات کوتاه مدت و بلند مدت داروهای متفاوت ارام سازی مورد نیاز است. هم چنین برای ثابت کردن مزایای استفاده از یک مقیاس بررسی سداتیو در بالین و یا تاثیرات قطع سداتیوها بر مدت تهویه مکانیکی نیاز به مطالعات بالینی بیشتری است.
:: موضوعات مرتبط:
مطالب تئوری پرستاری ,
,
:: بازدید از این مطلب : 8777
|
امتیاز مطلب : 24
|
تعداد امتیازدهندگان : 8
|
مجموع امتیاز : 8
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
